Houten kastjes van 19 x 14 cm en 8 cm diep, met een glasplaatje aan de voorkant: dat was de ruimte die Luc Boyer zich gunde om zijn driedimensionale voorstellingen in op te bouwen. Hij gebruikte daarvoor de meest uiteenlopende materialen en objecten: veren, botjes, plastic beestjes, houten figuurtjes, poppenhuismeubilair, takjes, houtige vruchten, schelpen en nog veel meer. Vaak met een uitgeknipte afbeelding op de achter- of zijwand geplakt schiep hij een eigen, geheimzinnige, vaak wat bizarre wereld-in-het-klein. Het is vooral de onverwachte combinatie van voorwerpen die een sfeer oproepen, de suggestie van een verhaal of een gebeurtenis, van iets dreigends soms. Ook de met voorstellingen of motieven beplakte buitenkant doet mee in het geheel – hoewel de samenhang vaak raadselachtig is. Sommigen noemen zijn scheppingen surrealistisch, anderen zoeken er kunsthistorisch commentaar in – maar Luc ging intuïtief te werk en schiep zijn universa zoals het hem uitkwam.
Het gebruik van gevonden en afgedankte materie, van de fossielen van onze tijd, van de vondsten op rommelmarkten had Luc ertoe gebracht zich een Neo-Animist te noemen (neo = nieuw, animus = ziel). Hij vond dat materie zijn eigen identiteit heeft, maar zonder verhaal levenloos is. Door allerlei stukjes materie als losse elementen samen te voegen in een theatrale of verhalende context, kregen deze materiële onderdelen een nieuwe lading en werden ze opnieuw bezield. De tand des tijds is daarbij ook belangrijk – het eerdere leven van een stuk papier, een sieraad, een metalen onderdeel of wat dan ook werd meegenomen in de nieuwe combinatie en draagt bij tot het geheel van sfeer en textuur. Zoals Luc eens schreef: “Alles is al aanwezig in de oermassa, en de neo-animist hoeft de fragmenten slechts te ordenen en opnieuw te rangschikken om nieuwe betekenis te creëren.”*
Tekst: Christiaan Jorg
*) Na Lucs dood nam Cock, een koopman op het Waterlooplein waar Luc een bijzondere vriendschap mee had, een deel van Lucs (enorme) boedel over. In augustus 2024 werd er een foto op Facebook geplaatst door cineast Walter Stokman, met daarop “Eerste NeoAnimistisch Manifest”, geschreven door Maarten van der Horst. Op de achtergrond is te zien dat de foto is genomen op het Waterlooplein, en uit het manifest blijkt dat Luc die tekst niet geschreven, maar geciteerd heeft.
